TM- Bahar ve Irmak Şiiri - Sami Bağcı

Alabildiğine kışkırtıcıydı hava
Hani baştan çıkartmak için
Tüm hünerini sergiler ya yosma
Bugün, bahar yanında güneş
Üç beş kuş cıvıltısı
Dayandı kapıma.
Yalan günah
Biraz nazlandım, Allah var ya
Ama bana inat
Bir el uzandı gözlerimden
Yavaşça araladı perdeyi
Bu kadar mı yakışır tozpembe
Tüm direncimi kırdı
Yeni açmış şu badem ağacı.
Ulan, anasını satarım
Prangalı mahkûm muyum sanki
Tamam dedim, siz gidin
Irmakta buluşalım.

Nedendir bilmem, hala heyecanlanırım
Ne zaman aklıma düşse ırmak
Belki benim için son nokta
Varılacak en son durak
Yaşanmamış yıllarım
Hayatın akıntısına kaptırdığım zaman
Sanki bir bir kıyısına vuracak.
Aman neyse
Gün bugün, saat bu saat
Ağıt mı yakalım şimdi geçmişe
Yitik zamanlar, demek ki şimdi yaşanacak.

Güneş ve kuşlar
Eşlik ettiler yol boyu
İşte sevgili ırmağım
Sarayın havuzundaki soylu kuğu
Orkestra şefi gibi bahar
Tabiatın kusursuz uyumu...
Oltalara inat
Suyun yüzüne sıçrayan balıklar
Yeniden tutunuyorlar hayata
Köklerinden tekrar doğuyor sazlar
Gökyüzünde pamuk gibi kabaran bir kaç bulut
Her şey koro halinde
Uzaktan eşlik ediyor dağlar.

Dalıp gitmişim
Sanki kapalı gişe oynayan
Muhteşem bir oyunun içindeyim
Aslında sudaki balık
Gökyüzünde kabaran bulut
Yeniden yeşeren şu sazlar
Her ne varsa ben’dim
Kulağıma eğilip
Bir şeyler fısıldadı bahar
Bak dedi, unutma, yaz gelmeden
İğdeler çiçek açtığında yine görüşelim.