Tiyatroma Şiiri - Ebru Tartıcı

Kim olduğunu bilmeden arıyorum seni
Tek bildiğim sana ihtiyacım olduğu
Biliyorum
Geleceksin bir gün
Ama bekleyemiyorum
Sabırsızlığım beni senden önce yürümeye zorluyor

Merak ediyorum seni
Gizeminin bana vereceklerini
Ve neden aradığımı seni
Neden bu kadar muhtaç hissettiğimi
İçtiğim suya nasıl bu kadar yakın olabildiğini
Hayatımı bir tak noktaya nasıl endeksleyebildiğimi
Nasıl bağlanabildiğimi

Ne olabilirsin ki
Yaşamımdaki o bir türlü belirginleşemeyen
Hani kimsenin bilemediği
Benim içimi kemirenin aradığı şeyi

Nasıl olabilirsin ki
Ne denli güçlü
Uyumlaştırıcı
Uzlaştırıcı
Ve ne denli mucizevisin ki
Yanıtlamaya yeteceksin beklentilerimi

Yo yo
Biliyorum başkasın sen
Bu hayal gücü yetmez seni betimlemeye
Öyle bir anda dönüşsüz bir giriş yapacaksın ki hayatıma
Tamam dedirteceksin bana
Sorun kalmadı sanacağım dünyada
Gözlerimi onları fark edemeyecek kadar körleştirecek parıltın
Pürüzleri yontup parlaklaştıracaksın sanki tüm zeminleri

Sen benim hayalim değilsin
Gerçeksin
Geleceksin
Ve güldüreceksin beni
Hem hayallere sığmazsın ki

Hayatındaki kilidin farkında değilsen
Onu izleyemezsin
Fark edemezsin yokluğunu
Bilinmeyen
Varlığından bile haberdar olmadığın şeylerin
Peşine düşemezsin

Ama bilenlerdenim işte
Bekleyemeyenlerdenim bu yüzden seni

Hayatlar gibi farklıdır kilitleri
Senin diğerlerinden farklı oluşun gibi

Geldiğinde sormalıyım sana
Bunca zaman neyi niye beklediğini
Beni neden beklettiğini

Gelir diyorlar
Gelir misin
Gelmemi mi istersin yoksa
Karşılıklı mı yürürüz acaba
Ne kadar sürecek daha
Hala neden duruyorsun orada
Hadi gel işte
Benim
Bekleyenin
Burada