dudağının avucumda unuttuğu ıslık
kaybolmuş bir ıslak mendildir gözlerimin önü
yaşama dair ne varsa tükettik sanki
kitaplar küskün şiir utangaç
tiyatrolar çoktan kapattı son perdesini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
