Ben ne zaman inmek istesem mağaramdan
Daha çok sokuluyorum kalemime kağıdıma
Onlarsız hiçbir şeyim, benden geriye bir et parçası
Ben ne zaman çıkmak istesem o dört duvardan
Gökyüzündeki bulutlar ağırlaşıyor, havada bir koku
Kırılıyorum eklemlerimden, son günlerde vitaminim mi düşük ne?
Rol yapmak yoruyor beni, ezberleyemiyorum daha fazla sözleri
Bırakın beni , katlanamıyorum bu tiyatroya
Satır satır çalıştığım bir metincesine
Olmadığım kişiyi besleriken
Kaybediyorum benliğimi , çağırsam gelmez , koşsam yetişemem artık
Ellerimden kayan başrol
Şimdiler de ise yan karakter
Hayatım bir tiyatro
Bırakın beni , katlanamıyorum bu tiyatroya
Kayıt Tarihi : 3.6.2024 20:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Satırlar yazılsa adıma , metinler kurulsa , sürekli hatırlanasam her yerde. Bundan daha acı ne olabilir bana gelicek olan. Bir tiyatro da oynayan insanın sayfalarca adının her yerde yazılıyor olmasına müsaade edicekler var aranızda. Hayatın yalanlığını , gerçekliğin ise acılığını unutup hepimizin ün peşine düştüğü dönemde sadece yok olmak istiyorum çok mu? Zaten ileride tanınmayacak ve hatırlanmayacak , fikirlerimle ölücek belkide öldürüleceğim. Öyleyse kökten çözsek de yok olsam ya?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!