ve gün biter.. ıssızlık hakimdir.. yeniden sessizliğin dayanılmaz sızısı.. lakin orada; biliyorsun.. orada bir yerlerde.. ve O da seni...
Sevdanın aşkın hep var olduğu, kavuşmaların belki de hiç gerçekleşemeyeceği sonsuz/sınırsız ve iki kişilik bir oyun var ömür sahnesinde.. iki oyuncunun aynı anda sahnede görünme ihtimalinin dört yapraklı bir yoncayı bulma ihtimalinden dahi düşük olduğu bir roman.. Bitmeyen Şarkılarcasına, Bitmeyen bir Sevda romanı..
Heyhat..Perde ansızın kapanır.. ve yeniden açılmasına değin..senaryo zihinlerde..düşlerde.. sahne gerisinde.. yaşamsa; yaşanılanları ve yaşanılması mümkün iken yaşanılamayanları ile gizlerde...
O nsuz bir dünya ne kadar da çirkin olurdu..
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;