Tiyatro’nun son perdesi
Bir gun gelecek benim de ustume toprak atacaklar tanislar, arkadaslar kardesler,
Ben gulerek bakacagim onlara surati asik o kaba erkeklere,
Hic bu kadar yakin olmamistim gercege ve de kadinsiz hic yasamamistim topragin ustunde.
Simdi su yorgun vucudumu koydular dostlar 3 metre topragin altina,
Ama benim gozlerim hala acik seyrediyorum kendi gomulusumu hem de ilk defa.
Donun kahve’ye gidin o taslara ve de kagitlara oynayin yarida biraktiginiz oyunlarinizi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta