Tiyatro Şiiri - Rumeysa Ekinci

Başımda bir ağrı
Mutlak öleceğim
Hem de yüzünüzü görmeden
Hem de siz benim yüzümü görmeden
Başımda bir ağrı ki
Sebebi sizsiniz
Her ne kadar sebebi senin kuruntuların deseniz de
Benim kuruntularım sizsiniz
At gözlüklerinizi çıkartma vakti gelmedi mi
Biraz olsun benim pencerem açılmaz mı hiç size de?
Âmâ rolü yapan bir tiyatro sanatçısı gibi oynuyorsunuz hayatımın başrolünde
Evet başrol çünkü kendi hayatımın başrolü ben değilim
Hiçbir zaman da olamadım
Ben hayatımda herhangi bir rolü olan biri miyim?
Bundan da emin değilim
Sanırım en fazla tiyatrodan sonra tek başına ortalığı toplamaya çalışan o temizlikçi olabilirim
Hüzünlü şarkılar eşliğinde sarılıyorum süpürgeme ve
Bir öne bir arkaya bir sağa bir sola
Hayat bu,
Hayat kendi filminin kırıntılarını toparlamaya çalışmaktan başka bir şey değil
Zaten yazılmış olan senaryoyu başkaları oynuyor senin için
Başkaları karar veriyor, başkaları gülüyor
Ama asla başkaları ağlamıyor senin için
Sahi buna da bir el atamaz mıyım Tanrım?
İçimde biriken çığlıklar onların gözlerinden akamaz mı artık?
Musluklarım bozulmaya yüz tuttular,
Biraz da onlar Allahım biraz da onlar...

Hüzünlü şarkılar eşliğinde sarılıyorum süpürgeme ve
Bir öne bir arkaya bir sağa bir sola
Tüm bunları yaparken hayalimde tek bir şey
Az önce arka plandan izlediğim oyuncular gibi oynayabilmek
Kendi hayatımı oynayabilmek
Önümde beni alkışlayan seyirciler
Sonra öne eğilirim ve teşekkür ederim
Güzel hayal tabi,
Ama hayaller gerçek olmadığı sürece güzel
Sanırım bu yüzden tek gerçekliğim bu süpürge
Ve bir öne bir arkaya
Ve bir sola bir sağa
Ne olur biraz da benim yerime ağla!