Bir duygu uyandı içimde, çetince bir fikirle.
Göz önümde tiyatro gibi, bir iki başrolde,
yönetmene teslim ve edeble...
Sen!
...üzeceksin!
...ağlatacaksın!
...kalbini kırıp sökeceksin!
Sende gülüp destekleyeceksin!
Ama tiyatro bu,
farkında olmadan,
Kardeşce!
Sonra yönetmen tebessümle
ağlayan gözlerime dokunur,
şu sesle;
Höş gör affet gitsin!
... tiyatro bu,
farkında olmadan,
Kardeşce!
Kayıt Tarihi : 1.4.2015 05:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)