Her şey koca bir yalan
Oynanan bir tiyatro
Sahte kimlikler ve gülücükler
Güveniyorsun bile bile
Gerçek değil diyorsun
Kendini kaptırıyorsun oyuna
Eğleniyorsun içine işleyesiye
Tam ayakların yerden kesilirken
Bir bakıyorsun kimse yok
Baş kahraman gitmiş
Figüranlar kalmış yanında
Ve yalnızlığın…
O zaman anlıyorsun ki
Her şeyin bir oyun olduğunu
Her şeyin koca bir yalan olduğunu.
Kayıt Tarihi : 17.10.2009 15:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeliha Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/17/tiyatro-41.jpg)
Kapadı gözlerini isyan eder gibi
Alkışlar onun için sevmezdi aslında
Koptu sanki sahneden elveda der gibi
Sanki meydan okudu masum gözleriyle
Alkışlar onun için sevmezdi aslında
Sustu mu sonsuza denk sustu sözleriyle
Alkışlar onun için sevmezdi aslında..
TÜM YORUMLAR (2)