Bir sakin gelecek ile yalınca güzellik içinde,
Şehrin ışıkları altında — kar tanesi gibi.
Bir damlası düştüğü anda ufuktan sineme,
Bu güzel şehrimin rüzgarı serindi.
Gece gökte beliren hilal ki söyledi
“Sakinlik içinde geceler, yıldızlara bir örtü.”
Yüzen o bulutlarsa, yüreğimin yorganı
Gün doğmadan gökte yine o hilal görünürdü.
Bir tozlu dağların eteklerindeki ormana
Ve ormanların sahibi o yüce çamlara
Bir şehrin yağmurları altında ilerleyen geceye
Ve bir de gökte yüzen o beyaz bulutlara
Dökülen o kar tanelerinin — ince kollarına.
Bırakıp da kendimi, ruhumla baş başa
Yürüyerek def ediyorum, geceyi, ona.
Titriyor belki ellerim, ölümün karşısında.
Kayıt Tarihi : 26.4.2022 07:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kamal Ataman](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/26/titriyor-ellerim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!