Kıyamadım; yokluğunda yıldızsız kalmış gecenin titremesine.
İlk kez sensiz açtım o sandığın kapağını,
Öksüz yıldızları çıkardım içinden birer birer,
Her birinde biraz sen kalmış,sayamadım.
Üzerini örttüm gecenin senli yıldızlarla,
Minnetle gülümsedi gece, seni sordu.
Sustum... Sustum… Sustum…
Nasıl derdim her şeye tepeden bakan geceye,
“Başını kaldır da yukarı baksana! ”diye…
Kayıt Tarihi : 19.11.2008 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)