Titreşimler Şiiri - Ayşe Uçar

güneşin gözleri uzanırdı
cennetten bir ırmak gibi yemyeşil vadilere
çiçekten bir masalı andırırdı ülkem
sabahı muştulardı bolca aydınlık
alın terinde emeğin taze meyvesi
kulakları çınlatırdı umut türküleri
ne hoştu yaz
akşamları

ah! ağustos
nasıl da geldin
kucağında kıyamet atlısı
boyun devrilsin nasıl da geldin
biçip geçtin ipeksi düşleri
ezip de geçtin altın sarısı
başakları

şimdi
düşlüyorum geçmişin ayak izlerini
arkamda onlarca kimliksiz gölge
uzanıyorum boşluğun iç sesine
içimde buruk bir yolcu

dilimde anlaşılmayan bir tekerleme
ecel bahçelerinde oynaş kıvılcımlar
yürür nefessiz çığlıklar sıra dağlara
ellerim kanatsız böcek ellerim dilsiz ağaç
ellerim sabahsız gece

hadi!..
acımayın vurun beni kızgın toprağa
yeni dünya düzeniniz batsın! içimde selvi güzellemesi
gözlerimin retinasında çam kozalağı

kızmayın bana sevgili kuşlar
dokunmayın çiçek ağrısı dal yangını kalbime
oturup uçurum başına
çıldırasım var

bu vakitsiz göç mevsimlerinde
mor uçurtmalı çocukları heybeme
avuçları zöhre yıldızı küskün anneleri sırtıma vurup
kurumuş bir yaprağa sarılıp
gidesim var

tanrım duy
suya muhtaç göçebe ruhların adımlarını
nasıl kıyar- insan - dilsiz canlara
nasıl kıyar -göz göre göre
kızıl gecelerden kurak çöllere akıyor
hüzün teknesi

zincirlere vurgun uçaklara
ağıtlardan bir destan yazsa karıncalar
ruhları leş kokan canavarları
bağışlar mı dağ kekikleri
acılar geçer mi-
kavrulan soy ağaçlarını
çantasına toplar mı zaman

rüzgârın
sıcak nefesinde külden şehirler
buz yangınlarında tenim çırılçıplak
paslı kafeslerde ruhum

tanrım! bul beni
beni bul- kayboldum çıkmazlarda

03.08.2021