Titrerken içim.. Şiiri - Erdem Mehmet Kurt

Bir ayaz bürümüşken şehrin sokaklarını..
Ve..
Yollara revan ben, üşürken..
Ayazdan değil.. Yokluğundan..
Titrerken içim..
Soğuktan değil.. Yokluğundan..
Ve kimseler bilmezken halimi..
Benden ve her hâl kendisine âşikar olandan başka..
Ve bilse de alem..
Bilse de cihan.. anlayamayacak olduktan sonra..
Titrememin ayazdan,
Kalbimdeki durgunluğun soğuktan olduğunu sanacak olduktan sonra..
Ve tam da bir ayazın bürüdüğü vakit şehrin sokaklarını..
Kalbimin her bir köşesini,
Yokluğun diyarından gelen ürkütücü rüzgarın soldurduğu gibi..
Bir kaldırımlara kardeş olmamıştı kalbim..
Bir sokaklara yoldaş olmamıştı..
Ve titredim onlarla beraber..
Üşüdüm onlar gibi..
Bir ayaz bürümüşken şehrin sokaklarını..

Ankara - 25.12.2005 - 17.45