Doğarken titrer insan, ölürken de
Bu gece yine çok titredi her bir hücrem
Kimi şifa, kimi bilgi,yüklendi
Uyku ile büyür, çok uyursa ölür insan
Evren, titreşim halinde
Titreyerek büyür, her ne varsa
Çiçekler titreyerek açar tomurcuklarını
İnsan titrer, nefsinden yaratır eşini
O sebeptendir nefsini susturur, lakin öldüremez
Çoğalmak üzere var edilmiştir, her ne varsa
Melekler şahittir
Aşık ile maşuk, erir kavuşunca
Doğarken titrer insan, ölürken de
Titreyerek ayrılanlar, titreyerek kavuşurlar
Adını andıkça, titriyor her bir zerrem,
Titremeyen, zaten ölüdür
Kayıt Tarihi : 24.3.2016 16:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!