Bir gün boynu bükük dolasirken sokakda.
Ansizin köseden cikiverdi sevdam karsima.
Bir an donakaldim Sevdamin karsisinda.
Tutuldu dilim konusamaz oldum amma.
Yorgun gönlüm dile gelmez sanma.
Titrek tikrek yüregim seslenir sevdama.
Tut elimi sevdam ufuklara gidek.
Cektimiz acilari dertleri hasreti silerek.
Sevdamiz essin göklerde pervane gibi dönerek.
Ömür boyu ayrilmayalim birbirimizi severek.
Gezelim eglenelim cocuklar gibi sevinerek.
Sevdam duymuyor sesini yüregimin.
Ve soruyor: Yokmu senin dilin?
O an aciliverdi dilim.
Dedimki:
Söyleyemiyor tek bir kelime sana dilim.
Sevdam gel girde,yüregime sor benim.
Konusan dilim degil,titrek yüregim.
Yazan:Ömer SIRIK
Ömer SirikKayıt Tarihi : 12.12.2007 06:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Sirik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/12/titrek-yuregim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!