Suskunluğumun, dibi yanık hıçkırığıdır,
Titrek kâğıtlardaki sıska kelimelerim,
Konuyorlar lâl olmuş kuşlar gibi dilime...
Ezeli dostum kalemi daldırıp elime,
Esmer sahifelerde derdime ağlıyorum,
Küllenmiş satırlarla sızımı dağlıyorum…
Kayıt Tarihi : 7.4.2018 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirim, vatani görevimi yaparken 20/09/1997 tarihinde Ardahan İnzibat taburu yatakhanesinde yazılmıştır... Suskunluğun satırlarda sustuğu anda dökülen damlalardır bunlar... 09/04/2018 tarihinde yukarıdaki şeklini almıştır... 13.15
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!