bir rüzgar esti gece yarısı
dört yanım cam kırıkları
dönüp durdum etrafımda
gece yine gece
bir o kadar da sessiz
göğsümde ağır bir yara
seslendim bulutlara dağılsınlar diye
ses olup çöktüler
üstüme
gece üşür ben donarım
acı çeker kanayan yürekler
gönül koyarım sislerin ötesine
gecenin boş sokakları
korkutur beni
ve anlamsız ışıklar
dokunduğum hayallerim yansır yüzüme
gökyüzünde
üç beş gülümsemeler
birde kulağımda kuşların çığlıkları
kendime kızdım
gözlerim doldu
belime doladım rüzgarı
hırpalayıp durdu bütün bedenimi...
Hüseyin YANMAZ
12/01/2015
Kayıt Tarihi : 23.1.2015 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!