Titrek bir mum ışığı şimdilerde ruhum

Rüzgarına teslim ah be sevdicek
Gönül demli olunca bir çift göze meftun
Puslu görür iki gözüm bulanık görüntüler
Renklerini dökmüş kuşak
Gülüver de süzülsün renklerin yüreğime
Acı, hüzün bir o kadar da umut vaat ediyor adın
Gül yüzlüm güneş gözlüm ince sızım yürek yangınım
Cinsiyeti yok sevdanın bence ne gamın
Bilir misin sevdaya dair teşbihler,
Cinsiyetsiz ve renksiz
Gül yüzlümsün işte bir tek kadına mı has sanırsın
Gülden gülüşleri ipek teni ve çiçek kokuyu
Tanımıyorum çoğusunu onca çiçek var
Kokuları sarhoş eden
Bilemedim sendeki hangi cinsten ne renkten
Koynunda sakladığın bağrında ki büyü hangi çiçekten
Hiç birinden değilse kendinden, öyle bir havan var ki
Yangınlara çağıran tereddütsüz yanma isteği uyandıran
Hem var hem yokken başımı döndüren
Puslu görüntüler gözümün gördüğü
Çünkü yürekte yangın var yangının dumanı
Yürekten sızan gözlerime renksiz çevre
Renkler flu hayat durgun yanarken yürek yangının isiyle
Dil sustu susacak can durdu duracak
Zamanın ötesindeyim saatler yitik
Daha da denkleşmezse göz bebeğim göz renginle
Gelmezse kokun korkarım bir daha
Bizatihi külleşecek vücudum hem ruhum