Titanik Battı Şiiri - İsmet Can

Yıl bin dokuz yüz on iki, aylardan Nisan
Titanik’e yolcu dolduruldu binlerce insan

Herkes diyordu; bu gemi asla batmaz
Batmak bir kenara yan bile yatmaz

Nihayet dev Titanik, mavi sulara açıldı
Kutlamalar yapıldı; şampanyalar saçıldı

Yapım şirketinin duruşu, oldukça vakardı
Belki bu duruşta yaratana, inatlaşmak vardı

Sınıfı belliydi herkesin, ecel başlarına darısı
Felaket yaklaşıyordu, beşinci gecenin yarısı

Kulede ki çanla geldi, buzdağının çağrısı
Yara alınca Titanik, başladı karın ağrısı

Titanik için kalmıştı; sayılı saat ve dakika
Bir tokat atmıştı; buz yüklü dev şahika

Ve batmaz denilen dev gemi, Titanik battı
Böylece denizcilik tarihini derinden kararttı