Ne aydınlık,
Ne karanlık,
Alacakaranlık…
Münafıktır alacakaranlık,
Günbatımında,
Aydınlık sevene, sonu aydınlığın
Gündoğumunda,
Karanlık sevene, sonu karanlığın
Güne,
Ben aydınlığım der,
Geceye,
Karanlığım ben der…
Bu yüzden aldatan aşk sever
Yeni aşkın,
Gündoğumunu,
Ve eskimiş aşkın günbatımını…
Al götür zifiri karanlığa,
ya da çıkar göz kamaştıran aydınlığa kendini…
Gevşekliği sever şeytanın,
Haddinden fazla gevşetirsen içindeki teknenin yelkenini,
Teknen alabora olur,
batar iç denizinde…
Ölümcül romantizmin
Tutkulu gerçek aşkın
Ruhundaki tangon
Saat yirmi üç kırkta
İçinin karanlığında
Varsın,
Buzdağına çarpsın Titaniğin !
Kayıt Tarihi : 31.7.2023 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değil mi ki, içimizde raks eden yaşama sevinci.
Uyumla adımlamak "ömür dediğini."
Teşekkürlerimle.
bence ençokta ruhumuzda ki tango hiç eksilmesin.
TÜM YORUMLAR (2)