Titaniğin Rubaisi Şiiri - Yusuf Aktaşçı

Uçsuz bucaksız şeylere bakmak istiyorum yine
Öyle anlatarak bitenlerden değil
Mesela: Sen olsaydın ufkumda
Önce hasret kokan dumanın, sonra gözlerin ve adımların ...

Titanikle batan bir  rubaiyim
Kemancılara güfte oldum zifiri karanlıkta
Sen ise bestesisin titrek ellerin
Şarkımız yorgan olsun üşüyen aşıklara

Gocuğumun fermuarını çektim merak etme
Kozadaymışçasına, gırtlağa kadar
Yokluğunun ayazını yemişim ne yazar
Bir nemsiz havada bir de sensiz yuvada zemheri

Kağıt kesiğimsin, dirsek çürüttüğüm mısralardan kalma
Kimse görmez zahirde derinliğini
Kimse bilmez sızım sızım sızlattığını
Bilmesinler zaten, en güzel koylar bilinmeyenlerdir

Sana anlatmak için biriktiriyorum herşeyi
Dün ayakkabımın bağı koptu
Kör düğüm ettim, yüreğimdeki gibi
Düştüm gölgenin ardına, gerçeğimden uzaklaşarak

İstemesini bilmesem de, dilimde nasır tutmuş duamsın
Dilek ağaçlarının kuru dallarından medetsiz
Günahsız avuçlarından döküldük şadırvandaki çocukların
Kavuşursak ninnim,  kavuşamazsak selvim ol başucumda