Titaniğim Şiiri - Mehmet Çağlayan

Gözleriydi hayatın ederi.
Sevmek ömre bedeldi derken,
Delip geçecek ömrümü
Bir ölüm, erkenden.
Yureğim kanayıp dururken,
Utanacağım ağlamaktan.
Ağlarken ölmekten,
Ölürken sevmekten.

Bitireceğim bu filmi metraj metraj kısalsa da.
Fragman tadındaki Titaniğim benim.
Seni soğuk hüzünlere boğduran buzdağı işte benim.. Yine işiteceğim içinde ölen herkesin sesini.
İçinde ölen herkesi de seveceğim yine.
Bileceğim, azad edildin yureğimın gazaplarından.

Adına şarkılar yazsınlar şimdi filmler değil.
İhanetle anmasınlar hiçbir gidişini...
Aşka susadığında istemesinler canını,
Mutlu ol her biten filmin sonunda...