simsiyah deminden yansıyan ışığında
seni düşündükçe mis kokulu buğun
eriyorum, sensiz geçen her saniyenin
ateş basmış gerginliğinde.
bir anlık korku,
ya bitti derse
baş gardiyan kahveci
çıkarmazsa kafesinden
kafa karıştıran incecik sesli
narin kaşığın göz kırpışları
korkuyorum sonra birden
bir huzur ki odayı aşan
dalga dalga vuruyorum.
kristal bardağın lekeli duvarlarına
her adım atışında kahvecinin
damarımla çekiyorum
hasret tesbihini
ellerime alacağım anın
her zerresiyle benliğimin
incecik beline sarılıyorum
kıvrak desenli mor sehpada
çayımı içiyorum....
Kayıt Tarihi : 26.6.2009 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!