Tiryaki Şiiri - Ali Özkan Asafoğulları

Tut ki, sigara içmeye başlamışım
Tut ki, tiryaki olmuşum bu illete

Farzet,
Tütünümü kalemime sarmışım
Uzun uzun nefesler çekerek içiyorum
Seni seviyor
Ve seni düşünüyorum içerken
Seni çekiyorum ciğerlerime
Ve de kokunu...

Farzet,
Bu sayfa kül tablası
Kalemimdeki ateşi kağıda basıyorum
İkisini her buluşturmamda
Binlerce, milyarlarca kez
Seni, ismini yazıyorum...
Dumanıyla duvarlara resmini kazıyorum
Uzundaki kızıl koru,
Yüreğime basıyorum
Özlüyor, özlüyorum...

Bir duman, bir duman daha
Dudakların dudaklarımda
Ve sanki... Öpüyorum...

Farzet,
Elimdeki tükenmez kalem değil
Tükenmez sigara
Bir tiryaki misali
Hiç bitmesin istiyorum
Titriyor ellerim
Sarsılıyor bedenim
Kronik hastalar gibiyim
Ama...
Sigaraya değil
Kalemime ve sana...

Sigaramı nefes nefes,
Her çekişimde içime
Yani kalemimi
Sana böyle saçma şeyler karalıyorum
Ve seni,
Çok seviyorum...

Tut ki,
Tiryakin olmuşum...

İskenderun, 06 Mayıs 1992