Bırak şu insanları kendi haline.
Alışkanlık işte, bırakamıyorsun.
Bağımlısı olmuşsun nefislerinin,
Hızlı hızlı düşünmeden çekiyor,
Yavaş yavaş bitiyor, ölüyorsun.
İçindeki tütünü kurutamadın hala,
Tüm kuruntularını atamadın hala,
Mevlana,Yunus olamadın hala,
Çektikçe içine onların yalanlarını,
Kendi nefsini tanımaz oluyorsun.
Kişi kendini bilmeliymiş ilk önce,
Kendini bilmeyene yol gösteren,
Tüm şeytanlar ak sakallı olurmuş.
İnsanı sevmek güzeldir hoştur da,
Yaradanı sevmeden, yaradılanı seven,
Lanet olsun, içindeki insan sevgisine! ...
Kayıt Tarihi : 24.5.2012 15:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/24/tiryaki-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!