yıllarda kaldı
çocukluğumun unutulan yanları
anımsayanı da azaldı
sustum
suskunluğun içindeyim şimdi
kustum
bildiğim ne varsa imdi
hepsi şimdi
yol yorgun
ben yorgunum
gidemem daha fazla
yol isyanda şimdi
ummadığım
dağların kar eridi
kel dağların başı dumanlı
neye yaradı şimdi
oturup dinlenecektim
karnında dolaşır
işe yaramazın teki
çıkar karşıma şimdi
ecelse başım üstünde yeri
ama görünüyor biri
dişlerinin kiri
sır tıklanır iri
tırtıklanır şimdi
3005109denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 30.5.2010 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!