Tırpan Zamanı Şiiri - Mahmut Polat

Yolları aramıza engel diye sen koydun
Kumlara “Son Kuşlar da Öldüler” kitabını da

Bir dut ağacı meyvesini tırpan zamanı verir
Gelip oturuyordun gölgesine
Dağları aşarak gelen beyaz bir suydun
Köpüre köpüre bir şelaleden dökülen

Uzak bir gölden koparılmış bir sazı andırıyordun
Karışıyordun kapkara bir isyan gibi melal denizine
Zorbela duruyordu gözlerin kıyısında bir uçurumun
Sanki binlerce yıl sonra ehramdan kalkıyordun

Yine gelirsen
Ilgın ağaçlarının gelinlik giydiği mevsim olsun