Tırnaktan Tepeye Şiiri - Ömer Dalman

Tepeden tırnağa ilgilenmeyi sever çoğu erkek;
pek azı tırnaktan tepeye tırmanır
sevişme seyahati boyunca.

İşte ben de o, zor ve azı seçenlerdenim!
kimine göre gereksiz
uğraşılamaz bir seyahat
zor bir zenaat...
tersine bir çaba, bir zevksizlik...

ama bu daha şiddetli ruhta!
daha boyutlu!
tersinden dalmak
üstleri görmemek,
en aşağılarda erimek
paspas olmak...

daha şiddetli,
daha tahammülleri zorlayan,
karadeliğin insandaki versiyonu...

Tepeden tırnağa ilgilenmeyi sever çoğu erkek;
ben bunu yapamam.
hakkım da yoktur tepeden inme yolculuğa
iznim de...
der ki bana üstteki Ömer;
önce küçül, eri karşındaki güçte,
memnun et, yücelt onu,
sonra belki hak kazanırsın
acı severler sofrasında o tepeye varacak kadar
lokma varsa sana da...
buyurursun oturursun geçmişini unutmadan
tadını bırakmadan
dilinde hep taşıyarak...

o zaman çıkar oturursun tepeye
onun da tadına varırsın.
ama önce aşağılardan başlamalısın,
o yapıyı yüksek ve dik tutan
o tırnaklarda sürünmelisin.

belki birgün yükselirsin tırnaktan tepeye...

(Aralık 2006)