Tırnaklarına Teneffüs Verdirdi

O tırnaklarına bir ara baktı
Sonra tırnaklarının içleri bir an ona göz kırptı
Hiç ona acımadılar
Tüm yaşamı boyunca...

O tırnaklarının içini temizledi
Fakat tırnak kiri bir yorgun rüzgarla
Vahşi geyiklerin
Arasına gölgesi ile girdi...

Artık süsleri elinden alınmıştı
Nereye kaçabilirdi?
Görkemli güneş
Bu sırrı aydınlatabilir miydi?

O bir an içini çekti
Sonra da gerindi
Bir siper aldı önce kendine sonra da tırnaklarına
Sallandırdı kendini usulca

Daha sonra yitik sandalyesinden kalktı
Çevresine sipahi bakışları ile göz gezdirdi
Artık kaçan gölgesi onu kandıramazdı
Çünkü çoktan ondan kaçmıştı...

Evet-artık zamanı geldi
Tırnaklarına teneffüs verdirdi
Güzel havayı içine karıştırdıktan sonra
Mazi havaya karışıp elveda diyerek gitti...