Tırnaklarım Şiiri - Hüseyin Aktaş

Kımızın keşfi ruhun sarhoşluğunu ayılttı

Ve kucakladı harabeler en güzel şarkıları

Bedenler, mevsimlerin figüran ayyaşları,

Geda sokağında

Tırnaklar makberin soğuk karanlığını

Ya ben…

Tırnaklar tenim yıldızları

Seyreder ruhum gözlerimi

Zamanın sonuna sıkışmış hülya

Dirilir penceremin önünde,

Ve ben tırnaklarım yaşamın en saf duasını

“Âmin”i yaralar, gönlümse ağlar ki doğurur en küçük haykırışı

Akşamcı rüzgârlar savurur ölüm süprüntülerini

Ve ten karanlıkta şeytanları boğazlar

Bense tırnaklarım yaşamın mehtabını

Bir bakış savrulur cihana ellerimden

En küçük güneşleri doğurur gecem

Yüzyıllarda mumyalanan düşler canlanır

Ufacık mahlûkatın ayağında ezile ezile

Bense tırnaklarım gözlerin karanlığını

Gündüzlere sofra açmış yalanları

Bir tutam karanfil canlanır ellerimde

Tutar tüm yaşamımı ona sunarım…