Tırnak Ucundan Şiiri - Kerem Hacımustafa ...

Yırtılmış peluş ayıyı görsem de,
Peluşunu alıp gidiyorum.

Terkedilmiş binada yürüsem de,
İçindeki mermerlerle oradan ayrılıyorum.

Titrek bedeniyle birisi yanıma gelse de,
Sorduğu yöne onu yönlendiriyorum.

Kalbim bıçaklanırsa da,
Yarın yiyeceklerimi düşünüyorum.

Biliyorum orada cehennemin karanlığı var-
-Ama altına konulmuş her neyse,
Gözlerimi ona kaydırıyorum.

Bakıyorum.
Bakıyorum, bakıyorum...

-Gördün.
Görmedin mi? Baktın ama.

Günahının oltasına taktığı ışığa gözlerini kaçırdın.
Yine de,

Görüp de;
Oltanın batırıldığı denizin dibini araladın.
Gözlerini yakan ışığın aydınlattığı diplere kollarını uzattın,
Oltaya takılı beyninin çekildiği anında bile.

O vakit ise sen,
Kaçırdın gözlerini sonralara.
Lakin-

-Çoktan,
Gördün.