Tırnak-sız! Şiiri - Seçil Karagöz

Başkasının tırnağıyla başkasını değerleme;
Sonra derler: ‘Komşusunun ipiyle girer gerdeğe!
Varsa (!) kendi tırnağını ağzına al ve gevele;
Fazla yeme yoksa karnın şiş oturursun yemeğe!

Vatan, millet, bayrak, devlet sayende hırpalanıyor;
Güçsüze yeten gücünle tüm dünya çalkalanıyor!
Haşlanmış patatesleri atma kucağından yere;
Bir gün mutlak aç kalırsın, oturamazsın yemeğe!

Diriye de, ölüye de saygıda kusur edersin;
Kuyruğuna basılınca ana avrat düz gidersin!
Hiç dolmayan cüzdanınla koşuyorsun hedefine;
Taş kesilmiş vicdanınla takılır aklın yemeğe!

Ömrü, rızkı Allah verir, kibirlenme, aciz kulsun;
Başın göğe değse bile ya ucuz pul ya da çulsun!
Büyük başsın, bu bilinir, insanları küçümseme;
Sonra yalnız oturursun saraylardaki yemeğe!

25.02.2015