Birgün zeytin ağaçlarının arasında
Çuvalları toplamak için
Araba ile geziyordum
Bir taş geldi tekerleğin önüne
Ben küçük bir şey sanıyordum
Elim ile çekerken kocaman taşı
Nasılsa yuvarlandı
Baş parmağımı ezdi
Tırnağıma kan oturdu
Bekledim ne olacak diye...
Aylar geçiyor tırnak kendini yeniliyordu
Herhalde beş altı ay geçti
Tırnak kendini yeniledi
Aynı kaporta aynı model
Aynı sağlamlık aynı renk
Aynı Allah aynı ahenk.
Kolaysa gelde yap
Kayıt Tarihi : 13.3.2011 15:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülhan Özkara](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/13/tirnak-mucizesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!