Tirimüjgan Şiiri - Dağlar Özügüç

Çantamıza en derin arzularımızı yığdık
Götürüyoruz toparlayabildiğimiz ne varsa
Bir kısım ümitlerimizi kınında bıraktık
Bir bilinmeze doğru yola çıktık
Daha önce hiç gelmemiştik ki bu hayata
Yoldaşımız olmadan ne yaptığımızı pek bilemedik
Gözümüz de muradımız da arkada kaldı
Birçok şeyde yoğun hataya zorlandık
Yaşama çeki düzen vermek için aynayı baktık
Ama gerçekler yüreklere ağır gelince
Bizde acı gerçekleri örter diye filtre kullandık
Filtreli yalanlar ile bir müddet oyalandık
Belki gerçeğin o acı hikayesi bir gün yazılır
Bir dönem dil yorgun dudak kelamsız kalır
Tirimüjganın şehitleri musallada yakarır
Yeryüzü buğday rengi ama beklemeye gelmez
Bakarsın niyetler aniden kararır
Çok geç artık zorlama gelmesin o mahi devran
Kızgın yürekler son vedasında aman dilemez