Tirat Ortasında Alkış Sesleri

Bugüne kadar yaşadıklarımdan ne artmışsa
içime gömüp gidiyorum…
Aramayın, sormayın ve istemeyin beni
Hiç öpmeyin kana pusu kuran alnımdan
Yabancı bir kadın okşuyor kirli saçlarımı
Terli yüzümde gezdiriyor ince uzun parmaklarını
Yabancı bir adam öksürüyor arka odada
Lambasız sessizliğe, lacivert karanlığa hırlıyor
Eski radyoda akşam kuşağında en nefret ettiğim
şarkılar çalacak, biliyorum
ve ben şehrin en köhne sokaklarında yürüyor olacağım
Bir kulis değildi kalbim, her gece ayrı bir oyun oynanan
Kostümler, makyajlar, aynalar ve tozlu sahne
Korkunç bir tiradın ortasında hüzünlü
ve ürkütücü alkış sesleri

Tiril tiril saçlarım bir daha asla okşanmayacak!
Gidiyorum, şehrin yerlerinde yellerim esecek
Dörtnala geçeceğim mazgal bulvarlardan
Boynumdan süzülürken veda bukleleri
bir kırlangıç uçar teneke gönlümde
Gömdüğüm yerde bulamıyorum ellerimi
Gözlerimden biri enseme geçmiş öteki kayıplarda
Köprücük kemiğimden fırlıyor bacaklarım
Ancak şekil değiştirerek uyum sağlıyorum acına
ve senin akıl almaz yokluğuna
Korkunç bir tiradın tam ortasında hüzünlü
ve ürkütücü alkış sesleri arasında
gözlerimle, kalbimle, ruhumla seni arıyorum
kalabalık arasında
Söyle! Neredesin, neredesin?