Tir Şiir Şiiri - Aynur Uluç

Aynur Uluç
498

ŞİİR


14

TAKİPÇİ

Tir Şiir

denizin dibinden giden geçitteyim tir
tir tir dağların paçasından yaya ritmli
kulesindeyim saat en edepsiz şehrin
her saat sırtım belim kulaklarım tir

tir tir şaha ritmli her gün yeniden
yeniden her gün kaşım gözüm seğiriyor bak
büyük bir kazana süt taşıyorum
ayaklarım dolaşıyor bacaklarım tir

tir tir yaprak tir tir buluttayım çok
tut düşeyim tut iyice bileklerimden
aç gözlerini yanaklarım gör nasıl
düşüyoruz gördün mü yükselmek için
güneşin gölgesinde üşüyoruz tir

uzat dudaklarını bir hep uzat
volkanların bahçesini taşırıyoruz
içine girdik yer, yarıldı delindi gök
dünya ahret çıkılmaz uçuyoruz tir

Aynur Uluç
Kayıt Tarihi : 27.6.2015 18:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Hasan Büyükkara
    Hasan Büyükkara

    Tir ok demektir.. Nüanslarıyla ok anlamında Peykan ve temren olarak özellikle kirpik oku olarak mazmun olarak kullanılmıştır tir sözcüğü divan edeniyatında.

    Burada ok yine mazmundur ancak gamze oku veya kirpik okunu aşan bir anlamla sanırım..

    Vesile oldu bu arada mazmun ifadesinin anlamını da alıntılayalım

    Mazmun kelime anlamı olarak 'anlam, kavram' demektir. Edebiyatta, bazı özel kavram ve düşüncelerin ifadesinde kullanılan klişileşmiş söz ve anlatımlara denir.[1] Edebiyattaki terim anlamı 'bir şeyin özelliklerini çağrıştıracak kelime grupları içinde gizlemek'tir. Divân edebiyatı'nda divan şairi tarafından sıkça kullanılan bir kavramdır. İslâm edebiyatlarının ortak mazmunları vardır. Çoğu divân şiirine Fars edebiyatından girmiştir. Arap edebiyatının da mazmunları sıkça kullanılır. Türklerin İslam öncesi mazmunları birkaç tanedir ve İslam sonrasında da çok az sayıda kalmıştır.[2] Mazmun, bir sözün içinde gizli olan sanatlılık anlamına da gelebilir. Buna göre belli kelimelerin kullanılması bazı düşünceleri hatırlatır. Mesela sevgilinin ağzı için, 'âb-ı hayât, gül, gonca, şarâp ve la'l' mazmunları kullanılır. Okuyucu ağzın bunlardan hangisiyle karşılandığını beyitte geçen diğer sözcüklerden anlar. Nitekim şairlerin bu tür kullanımları sık sık tekrarlan zamanla şiirin iyiden iyiye sanatlaşmasına ve asıl sözün artık söylenmez hale gelmesine yol açmıştır. Yani 'la'l veya gonca' denildiği zaman artık 'ağız'ı da ayrıca söylemeye gerek kalmamıştır. Okuyucu bunların mazmun olduğunu anlayacaktır.[3]

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Aynur Uluç