Kopyasının kopyası, ardından gelen bir benzeri...
Benzerinin bazıları ise arada kalanların aynısı...
Aynadan yansıyan kendisinin çağrıştıran ikizi...
Ardıl olanların içinde çoğalan tek gerçek tıpkısı...
Git gide benzeyen ama gittikçe kendinden kopan...
Çoğaldıkça çoğalan ama bir benzeri kalmayan...
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta