Tıpkısı Şiiri - İbrahim Yay

Kopyasının kopyası, ardından gelen bir benzeri...
Benzerinin bazıları ise arada kalanların aynısı...
Aynadan yansıyan kendisinin çağrıştıran ikizi...
Ardıl olanların içinde çoğalan tek gerçek tıpkısı...

Git gide benzeyen ama gittikçe kendinden kopan...
Çoğaldıkça çoğalan ama bir benzeri kalmayan...
Yansıdıkça yansıyan yanılsamaların içinde kalan...
En az bir o kadar da ondan olanlardan olmayan...

Tepti geriye yansıman, itti ileri beni yanılsaman...
Kopyalarının arasında kopyalarınca yıpranan...
Bir seni aradım benzerlerinin içinde tek kalan...
Tek ben sevdim seni, geride bir tek beni kalan...