Tıpkı YAPRAK DÖKÜMÜ Şiiri - Gül Özlem

Gün yoksa,güneşin,
Gece yoksa ayın,
Sen yoksan dünyanın
Sensiz yaşamanın
Ne anlamı var?

Koskoca bir ömür geçip gitti sensizce
Ufuklarımdan geçen,sessiz gemiler gibi
Bir adın kaldı bende,birde anıların
Sanki hiç bir şey yaşanmamışcasına.

Sitem saklı dudakların dün gibi suskun,
Yıllara küsmüş benim umutlarım,
Kırık dökük mutsuz hayatıma
Bu sensizliğim en son vurgun.

Ne ağıtlar yak,ne yasımı tut
Bu yaşamla ölümün düğünü
Bir gün mutlaka yaşanacaktı,
Tıpkı yaprak dökümü.