hayat her geçen gün kendini yenileyen,
tıpkı sonsuz, tertemiz ve durgun bir deniz gibi
içindeyken dibine batmak istemezsin, kaçarsın tehlikelerden,
çırpınırsın çıkana kadar, kaybetmek istemezsin, korkarsın yaşamaktan.
dışarda seni bekleyen sıcağa rağmen bırakmak istersin yüzmeyi
bu kadar ferahlık, bu kadar temizlik yeter bana dersin, sıkılırsın da biraz
kolay değildir yüzmek bu denizde, bir uçtan bir uca gidebilmek batmadan ve yorulmadan,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta