Umut ederek başlarsın her seferinde,
Belki bu defa sondur diyerek
İçine doğduğunu, hissettiğini sanırsın
Ve sonunda buldum dersin aradığımı
Aslında bulamadığını, yaşama tutunmak için
Hayata bağlanmak için son şansın olduğunu bilerek
Bulduğunu sanmak istersin sadece sonunu önceden bilerek.
Bilirsin bir gün sona ereceğini ve o günün bugün kadar yakın olduğunu
Bağlanmak, kapılmak istemezsin bir ömür beraber olmak istesen de
Ancak ayrılırken acı çekmemek için değil
Veda sahnesinde ona acı yaşatmamak için
Üzülmesini, ağlamasını görmeye dayanamayacağın için.
Kalbini sahipsiz küçük bir kulübeye benzetirsin
Kimsenin olmadığı ıssız bir yolda herkese açık olan
İnsanların zor zamanında gelip sığındığı
İyi olduğunda ardına bile bakmadan çekip gittiği
Issız, eski, küçük bir kulübeye
Her gelen düzeltmeye, onarmaya çalışır kalbini
Gittiğinde tamamen yıktığını bilmeden bırakır seni
O anda ne olduğunu anlarsın yaşadığın aşklar için,
Sadece durak olduğunu anlarsın.
Herkesin beklediği ve beklediği gelince ilk fırsatta gittiği.
Yanında tutamazsın sonuna kadar kalmasını istesen de
Giderken dur bile diyemeden bakarsın ardından
Ve artık sonu yoktur senin için hiçbir şeyin
Ne aşkın ne de yaşadıklarının
Tek başına yaşatmak istersin ama nafile
Yarına bırakırsın sonunu öylece geçiştirip
Tıpkı bırakıldığın gibi..................
Kayıt Tarihi : 9.7.2007 14:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!