Tıpkı Şiiri - Serpil Gülbeyaz

Neye benziyor gülünce?
Bakışları masum belki de sinsice.
Gözleri parlak ve siyah;
Tıpkı elmas gibi
Saf,güzel ve nadide.

Fikri geniş,benliği tek
Bakıyor insanlara gülerek.
Kızıyor kimisine,bakıyor hiddetli
Yine de seviyor hepsini
Tıpkı bir anne gibi
Tatlı,narin ve şefkatli.

Kokusu bir başka...
Gerçekten yakışıyor aşka.
O da bulmaya çalışıyor bir şeyleri
Tıpkı benim gibi
Şaşkın,suskun ve mihnetli.

Nerde,ne yapar bilmiyorum.
Kendisini hiç tanımıyorum.
Zihnimde bir parça var sanki ona ait
Tıpkı heykel gibi
Değerli,tek ve sabit.