Büyüdü gözlerimi kör eden beyazlık
Gerçek mi ölüm mü beni korkutan
yağan karda üşüdü düşüncelerim.
yüreğimdeki volkan bile söndü bir anlık
Düşlerimde kaldı artık güllerin pembesi
Gökyüzünün mavisi
Şimdi alıp da götüren beni uzaklara
raks eden sihirli kardaki beyaz hayaller
Yorumsuz sezgilerim beyazlıklara gömülürken
Yere yığılan çaresizliklerim elbet çıkacak kefeninden
Ama hiç bir şey yapamıyorum
Şu gönlüme yağan tipi dinmeden....
1997 İstanbul
Gülçin TutkanKayıt Tarihi : 25.1.2001 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!