Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Tıp ve Adalet, insanları yaşatmak içindir... Irk, dil, din,
mezhep, felsefi inanç, siyasi düşünce, sınıf, bölge, milliyet, cinsiyet, makam düşüncesiyle, çilenin ve ölümün sözcülüğünü yapmak, onlara yakışmaz.
Korkular adına, insanları baskı altına almak, bu işde de
Tıbbı ve Adaleti kullanmak, insanları cansız korkuluklar haline getirmektir.
Bu nedenle İnsan Hakları, “İnsanlığın Korkudan Kurtuluşunun Çareleri” olarak düşünülmüşler ve öylece kabullenilmişlerdir. Elbette samimi olanların nazarında.
Ötekiler için, bir de güçlüyseler, zaten sınır yoktur. Çözülmesi gereken asıl düğüm, işte buradadır.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta