30.06.2000 / İstanbul-Ankara-Bursa-Kahramanmaraş
Fıtrat-ı insandır, bir illete batıp
Bütün ümidini bir dehşete satıp
Kalınca çaresiz, bir döşeğe yatıp
Islahına mukadderdir bu ilm-i tıp
Kemal-i hilkati belletir ilm-i tıp
Vakar-ı ilmiyeyi hilkate katıp
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Allah her insanın fıtratına, inanma ve hakikati arama ihtiyacı vermiştir.
Hakikatten habersiz olma insanın kendi kendine zarar vermesine neden olur.
Aslında çoğu kişi hakikati bilir. Fakat bilmiyormuş gibi yapar. Tıpkı rüyalar gibi. Görürüsünüz fakat hatırlamazsın.
Şairin haklı olarak belirttiği gibi;
'Islahına mukadderdir bu ilm-i tıp
………………
İnsanı yakın eder Hakka ilm-i tıp'
İnsan çaresiz kalınca artık hakikati bulmaya çok yakındır.
Ancak ölüme de yakındır.
Oysa insan bu arayışını çok önceleri tamamlamalıdır. Çok önceleri arayış içinde olmalıdır.
Yoksa ahir ömründe çaresi kalıp doktor aramaktan yapılanın bir farkı yoktur.
Şiirin akışını, ana fikrini beğendiğimi belirtir;
Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta