söz
dilimin ucunda
yanar
sözdeki anlam değil
söyleyişte eda
kavurucu olan
yele düşmüş
yaprağında hazan
avcısına vurulmuş
yaralı ceylan
hırçın dalgalarda
kem bir bakışı parçalar
sırçalanır
düşer yere
dilimin içinde
alevlenir tan
yalan değil
tende yüzeye vurur ağu
insanla sözü
yel söndürdü
yürek yanmalı
toz ve kül içinde
ne değiştirir
sevgi sözcükleri
toz ve kül içinde
savrulur yürekte
kulakta kalan
o yelin uğultusu
tenle tenin arasında
çor olur su
yanar yanı bilinmez
tini üşür şimdi
07:29 12.10.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 13.10.2009 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!