Tını Şiiri - İlknur Yavuz

Bir nefes yeterli,
gördüklerinin ötesi mor mavi,
şehir altın kafes,
gördüklerinin ötesi tınılar.

Bir kuş uçuyor yeterli,
bazen damla damla,
bazen çağla çağla sular.

Beliriyor büyüyor bir nokta,
bir leke arkasında,
aydınlıktan karanlığa ve tekrar aydınlığa.

Bir surette karşında,
bildiği sorularıyla.

Efendisi olmaya çalıştığın bir efendi.

Ve de dokunduğun,
bu gözler, eller, kemikler arkasında.