vurgun bir ezgisiyim memleketimin...
çok uzaklarında senin...
tınılayan yalnız...
buruk sesimle çağırıyorum...
gözlerim buğulanıyor...
içime işliyor soğuğu...
bembeyaz örtüsüyle...
çocukluğumda kalmış yüce dağların...
fırtınaları kaplıyor içimi...
durulmayan dalgalarıyla karadeniz'im...
çalkalanıyor yüreğim... bedenim...
konuşamıyor dillerim... tutuldu sanki...
tutuldu ellerim... ayazında bozkırımın...
kimsesiz bir kenti memleketimin...
buruk sesime karışık ezgilerim...
tınılayan yalnız...
tınılayan seni...
Kayıt Tarihi : 7.11.2009 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
benzemiyor ki kimse sana... her tende biraz sen... hiç bir ten... ne sen... ne ben...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!