Tıngır mıngır. Şiiri - Vedat Korun

Bir ömür ki geçti,
Bir gece nöbeti.
Bir özlem ki,
İbâdeti sabah’ı,sabah.
Hiç açmaz hay’dan muhabbeti.
Öyle bir rüya ki,
Akla mukayyed.
Çalsa ölüm kara güllelerini,
Gönül surlarıma gümbür,gümbür.
Sarsa kasveti ölü bedenimi,
Düğüm,düğüm.
Gam ne ki?
Yardan ayrı düşmüşe.
Uyanmaz gayrı koynumda o gül-şâh.
Hele tahtım el verse,
Utanmaz bahtımın icâzeti.
Vermezse vermesin be!
İstemem.
Yeter bana.
Eski düğme kutusu yüreğim.
Hâlâ öter ya!
Sana tıngır,mıngır.

19-08-2009.

Hay…hayat.
Mukayyed…bağlanmış,mevkuf.
Gül-şâh…….masal kadını.
İcâzet……..izin almak.