Tinerci Mustafa'nın Hikayesi

Bu tinerci küçük Mustafa'nın hikayesi
Memleketini sordum oda bilmiyor neresi
Onunla bir duvar kenarında karşılaştık
Acılardan dem vurduk beraber ağlaştık
Abi dedi abi bugün işler yine yaş
Yanaklarından süzüldü iki damla yaş
Belliydi o da küskündü hayata
Ve benim kadar yenik
Babası bir cami avlusuna atmış
Ayakkabı boyamış mendil satmış
Geceleri apartman boşluğunda yatmış
Amacı belliydi bir parça ekmek
Bir kutu bali
Hayattan kalan son kırıntıları yani
Baba derken gözleri alev alev yanıyordu
Korktum ve sandımki gözlerinde
Koskoca İzmir cayır cayır yanıyordu
Onurluydu Mustafa
Cebimden çıkardım üç beş kuruşu uzatırken
Ve yine ağlıyordu
Uzattığım bir parça ekmeği yerken
Sevgi dedim aşk dedim
Mustafa güldü geçti
Kaçarken el salladı
Baktı bir daha ağladı
Mustafa dedim ardından
Mustafa hiç utanma
Boynunu bükme böyle çaresiz
Mustafa güldü geçti
Raylara atladı
Hiç utanmadan
Hiç korkmadan
Böyle başı dimdik
O ölümü seçti